Van 2.400 naar 1.300 meter
Blijf op de hoogte en volg Gunther
03 Augustus 2015 | Spanje, Espot
Afwisseling. Dat was de achterliggende gedachte bij het boeken van de verschillende bestemmingen op deze vakantie. Vorige week hadden we de luxe van een eigen huis met zwembad, in een drukke, maar leuke Spaanse kustplaats. En deze week zitten we op een camping (gelukkig niet in een tent, maar in een klein appartement), midden in de Spaanse Pyreneeën. Tussen de bergen dus. Onder meer om te wandelen ....
Een heel stuk rustiger dan vorige week. Dat begon al met de rit hier naar toe: het leek in niets op Zwarte zaterdag. Geen snelweg en alleen maar minder verkeer hoe verder we de binnenlanden van Spanje inkwamen. Wel ook hier gewoon mooi weer én een zwembad. Vreemd genoeg lijkt het zwembad op de camping nog rustiger dan ons privé zwembad van vorige week. Zou het met de aanblik van de bergen te maken hebben, welke kant je ook opkijkt? Of het riviertje dat vlak langs de camping afstroomt? Overigens ook opvallend dat de camping, midden in het hoogseizoen, nauwelijks half vol is.
Gisterenavond hebben we geoefend voor de langere wandelingen die nog op het programma staan: een pad van een half uur achter de camping langs, door de bossen naar Espot om daar te eten. Spanje is qua prijs voor uit eten al niet duur, maar hier zijn de prijzen helemaal laag. Vervolgens op tijd weer terug, omdat het pad door de bossen niet verlicht is. In de schemering zien we nog wel een aantal herten.
Vanochtend op tijd opgestaan, brood gesmeerd, om te gaan wandelen in het enige nationale park van Catalonië (dat laatste is hier belangrijk) Aigüestortes i Estany de Sant Maurici. Vele bergmeertjes en riviertjes en toppen tot wel 3.500 meter. Wij hebben gekozen voor een wandeling vanaf 2.400 meter naar 1.300 meter, het meer van Estany de St. Maurici. Om op 2.400 meter, bij het meer van Estanys de Ratera te komen, wordt je weggebracht in witte Landrovers (lekker makkelijk). De wandeling omlaag is prachtig. Ik kan het wel omschrijven, maar de foto's zeggen het denk ik beter. Ondanks de warmte (meer dan dertig graden) was het goed te doen met de vele flesjes water die we meegenomen hadden. Gelukkig hadden we ook nog voldoende chocolade (echt bergbeklimmersvoedsel) bij ons, want toen we halverwege wilden gaan picknicken met onze broodjes, bleken deze op onverklaarbare wijze uit de rugzak te zijn verdwenen (?!). Bij terugkomst op de camping was het raadsel echter snel opgelost: ze lagen nog klaar om ingepakt te worden. Gelukkig smaakten ze nog goed.
Een heel stuk rustiger dan vorige week. Dat begon al met de rit hier naar toe: het leek in niets op Zwarte zaterdag. Geen snelweg en alleen maar minder verkeer hoe verder we de binnenlanden van Spanje inkwamen. Wel ook hier gewoon mooi weer én een zwembad. Vreemd genoeg lijkt het zwembad op de camping nog rustiger dan ons privé zwembad van vorige week. Zou het met de aanblik van de bergen te maken hebben, welke kant je ook opkijkt? Of het riviertje dat vlak langs de camping afstroomt? Overigens ook opvallend dat de camping, midden in het hoogseizoen, nauwelijks half vol is.
Gisterenavond hebben we geoefend voor de langere wandelingen die nog op het programma staan: een pad van een half uur achter de camping langs, door de bossen naar Espot om daar te eten. Spanje is qua prijs voor uit eten al niet duur, maar hier zijn de prijzen helemaal laag. Vervolgens op tijd weer terug, omdat het pad door de bossen niet verlicht is. In de schemering zien we nog wel een aantal herten.
Vanochtend op tijd opgestaan, brood gesmeerd, om te gaan wandelen in het enige nationale park van Catalonië (dat laatste is hier belangrijk) Aigüestortes i Estany de Sant Maurici. Vele bergmeertjes en riviertjes en toppen tot wel 3.500 meter. Wij hebben gekozen voor een wandeling vanaf 2.400 meter naar 1.300 meter, het meer van Estany de St. Maurici. Om op 2.400 meter, bij het meer van Estanys de Ratera te komen, wordt je weggebracht in witte Landrovers (lekker makkelijk). De wandeling omlaag is prachtig. Ik kan het wel omschrijven, maar de foto's zeggen het denk ik beter. Ondanks de warmte (meer dan dertig graden) was het goed te doen met de vele flesjes water die we meegenomen hadden. Gelukkig hadden we ook nog voldoende chocolade (echt bergbeklimmersvoedsel) bij ons, want toen we halverwege wilden gaan picknicken met onze broodjes, bleken deze op onverklaarbare wijze uit de rugzak te zijn verdwenen (?!). Bij terugkomst op de camping was het raadsel echter snel opgelost: ze lagen nog klaar om ingepakt te worden. Gelukkig smaakten ze nog goed.
-
03 Augustus 2015 - 21:28
Steef:
fraai -
03 Augustus 2015 - 21:45
"grote" Broer:
wat zijn jullie ineens actief, lag toch niet aan ons dat dit in de 1e week niet zo was ;) -
03 Augustus 2015 - 22:30
Irmgard:
wat goed zeg dat die mannen van jullie ook hiervoor te porren zijn. Mooie afwisseling idd! Enne......Had ik al eens gezegd dat jullie reisverslagen niet onder doen voor gerenommeerde reisgidsen? Zou zo jullie kant op willen komen!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
