Girona - een topstad
Blijf op de hoogte en volg Gunther
10 Augustus 2015 | Spanje, Gerona
Hoe mooi de natuur ook kan zijn, de bewoonde wereld heeft ook zijn voordelen (aldus een belangrijke hedendaagse wijsgeer). En dat gaat voor ons helemaal op. Want een Spaanse stad, met een oud centrum van kleine smalle straatjes, volop terrasjes midden op de kleine straatjes en pleintjes, met heel veel restaurantjes, waar je overal even lekker kunt eten. En dat niet ver van het strand aan de ene kant, de bergen aan de andere kant én op 40 minuten met de trein van Barcelona. En dan ook nog in een klein hotel mét zwembad. Ofwel: Girona. Een betere stad als afsluiting van de vakantie is voor ons niet mogelijk, na de prachtige wandelingen van de afgelopen week.
Nadat we vrijdag vanaf Espot naar Girona zijn gereden, blijkt bij aankomst -tot blijdschap van de kinderen- de WiFi bij het hotel het beste van de vakantie. Ofwel, als wij lekker ontspannen bij het zwembad, blijven zij in de hotelkamer achter. Daarna het eerste restaurant van Girona bezocht, lekker tot 's avonds laat buiten zitten, eten & drinken.
De kinderen willen de volgende ochtend uitslapen. Dus Ellen & ik gaan alleen op weg voor een rondwandeling door het oude centrum met onder meer de Kathedraal van Girona, de vlakbij gelegen Basiliek Sant Feliu, de Joodse wijk El Call, de Muralles (stadsmuren), smalle steegjes en doorsteekjes. 's Middags weer met z'n vieren op pad. En wel naar Camp Nou, het stadion van Barcelona. De keuze van Luuk, maar Ellen en Daan willen ook mee. We blijken niet echt de enige te zijn, blijkbaar is de club nogal populair. Hoewel het ook wel vreemd is rond te lopen bij een club waar je niet echt (of misschien beter gezegd echt niet) supporter van bent, moet gezegd dat het een indrukwekkend stadion blijft; ik ben er al 2x eerder geweest: 1x met Ellen en een paar jaar geleden nog met ons pa en Rob. Nu voor de eerste keer met rondleiding. Nadat je begint in het museum met alle prijzen (waarbij het ook Ellen opvalt dat ze pas in 1992 voor de eerste keer de Europacup 1 hebben gewonnen; ze kan zich zelfs de vrije trap van Koeman nog herinneren) mag je op de tribune, door de persruimte, in de kleedkamer en aan de rand van het veld. Het hoogtepunt is echter de zorgvuldig achter glas geplaatste lijst met clubs die in 1 seizoen zowel kampioen, bekerwinnaar als winnaar van de Europacup 1/CL zijn geworden. Met natuurlijk PSV als zo'n beetje de eerste club die dat in het moderne, hedendaagse voetbal bereikt heeft (zie foto).
Daarna willen we door naar Parc Güell. Omdat het echter (vééél) te lang duurt om daar ergens de auto te parkeren, rijden we uiteindelijk toch maar door richting de parkeergarages bij het strand. Daar vlakbij is ook de kerk Santa Maria del Mar, bij Ellen en mij beter bekend als De Kathedraal van de Zee, uit het boek van Ildefonso Falcones. Een kleinere kerk, in een recordtijd gebouwd in de 14e eeuw, middenin in de leuke wijk El Born (met wederom allerlei kleine steegjes). Bekend als de kerk van het volk. Helaas is het inmiddels gaan regenen, zodat we de toren niet kunnen beklimmen. Misschien iets voor een volgend bezoek aan Barcelona.
De volgende dag schijnt de zon gelukkig weer volop, ofwel een mooie dag om richting zee te gaan. En wel naar Cap de Creus, een kaap in Catelonië, tevens het meest oostelijke punt van Spanje. Blijkbaar bekend geworden van Salvador Dali (die in het nabij gelegen Figueres heeft gewoond; blijkbaar ook te bezoeken maar dat is ons te cultureel). Het bekendste plaatsje op de kaap is Cadaqués. Maar blijkbaar zo bekend dat het op zondag één lange file is op de enige weg naar dit dorp. Ons te druk, dus keren we om en gaan naar El Port de la Selva. Veel minder druk, maar ook een prima strand. Hoewel we eigenlijk ook nog zouden gaan wandelen hier houden we het bij het strand. Een goede, rustige voorbereiding op de lange, barre fietstocht van vandaag (maar daarover later meer).
Nadat we vrijdag vanaf Espot naar Girona zijn gereden, blijkt bij aankomst -tot blijdschap van de kinderen- de WiFi bij het hotel het beste van de vakantie. Ofwel, als wij lekker ontspannen bij het zwembad, blijven zij in de hotelkamer achter. Daarna het eerste restaurant van Girona bezocht, lekker tot 's avonds laat buiten zitten, eten & drinken.
De kinderen willen de volgende ochtend uitslapen. Dus Ellen & ik gaan alleen op weg voor een rondwandeling door het oude centrum met onder meer de Kathedraal van Girona, de vlakbij gelegen Basiliek Sant Feliu, de Joodse wijk El Call, de Muralles (stadsmuren), smalle steegjes en doorsteekjes. 's Middags weer met z'n vieren op pad. En wel naar Camp Nou, het stadion van Barcelona. De keuze van Luuk, maar Ellen en Daan willen ook mee. We blijken niet echt de enige te zijn, blijkbaar is de club nogal populair. Hoewel het ook wel vreemd is rond te lopen bij een club waar je niet echt (of misschien beter gezegd echt niet) supporter van bent, moet gezegd dat het een indrukwekkend stadion blijft; ik ben er al 2x eerder geweest: 1x met Ellen en een paar jaar geleden nog met ons pa en Rob. Nu voor de eerste keer met rondleiding. Nadat je begint in het museum met alle prijzen (waarbij het ook Ellen opvalt dat ze pas in 1992 voor de eerste keer de Europacup 1 hebben gewonnen; ze kan zich zelfs de vrije trap van Koeman nog herinneren) mag je op de tribune, door de persruimte, in de kleedkamer en aan de rand van het veld. Het hoogtepunt is echter de zorgvuldig achter glas geplaatste lijst met clubs die in 1 seizoen zowel kampioen, bekerwinnaar als winnaar van de Europacup 1/CL zijn geworden. Met natuurlijk PSV als zo'n beetje de eerste club die dat in het moderne, hedendaagse voetbal bereikt heeft (zie foto).
Daarna willen we door naar Parc Güell. Omdat het echter (vééél) te lang duurt om daar ergens de auto te parkeren, rijden we uiteindelijk toch maar door richting de parkeergarages bij het strand. Daar vlakbij is ook de kerk Santa Maria del Mar, bij Ellen en mij beter bekend als De Kathedraal van de Zee, uit het boek van Ildefonso Falcones. Een kleinere kerk, in een recordtijd gebouwd in de 14e eeuw, middenin in de leuke wijk El Born (met wederom allerlei kleine steegjes). Bekend als de kerk van het volk. Helaas is het inmiddels gaan regenen, zodat we de toren niet kunnen beklimmen. Misschien iets voor een volgend bezoek aan Barcelona.
De volgende dag schijnt de zon gelukkig weer volop, ofwel een mooie dag om richting zee te gaan. En wel naar Cap de Creus, een kaap in Catelonië, tevens het meest oostelijke punt van Spanje. Blijkbaar bekend geworden van Salvador Dali (die in het nabij gelegen Figueres heeft gewoond; blijkbaar ook te bezoeken maar dat is ons te cultureel). Het bekendste plaatsje op de kaap is Cadaqués. Maar blijkbaar zo bekend dat het op zondag één lange file is op de enige weg naar dit dorp. Ons te druk, dus keren we om en gaan naar El Port de la Selva. Veel minder druk, maar ook een prima strand. Hoewel we eigenlijk ook nog zouden gaan wandelen hier houden we het bij het strand. Een goede, rustige voorbereiding op de lange, barre fietstocht van vandaag (maar daarover later meer).
-
10 Augustus 2015 - 20:24
Gerrit Hoffmann:
Hoi Spanje,
Mooi verslag en foto van Luuk in het grote stadion waar je voetbal kan zien .zo als het hoort,
Het valt mij op dat de kapel in het stadion niet vermeld word wij zij daar wel in geweest .
En als niet glovige dit opvalt zegt toch wel iets buiten het voetbal om.
Vooruit vergeven ,
Geniet deze laatste week nog met volle teugen .
Opa & Oma
-
10 Augustus 2015 - 20:38
Grote Broer:
Wat lees ik nu, zijn wij qua cultuur toch wat verder dan jullie, kan ik mij niet voorstellen. Zonder gekheid, je weet niet wat je mist als je Dali links laat liggen. Tegelijkertijd besef ik mij dat als je het niet weet, je het ook niet echt mist. Geniet nog de komende week! -
10 Augustus 2015 - 20:52
Gunther Hoffmann:
Ieder zijn voorkeuren, maar ons zelf kennende denk ik inderdaad dat we niks missen :) -
10 Augustus 2015 - 21:29
Ellen:
Jeanine, Gunther noemt je een belangrijke hedendaagse wijsgeer. Dat kan ik na alle jaren "wijze vriendinnenraad" alleen maar beamen. -
10 Augustus 2015 - 22:19
Patricia Mulders :
Yep Girona is idd erg mooi en sfeervol! Leuke foto's overigens!
Nou geniet ze nog deze week. -
11 Augustus 2015 - 09:27
Jeanine:
Ja, moest lachen toen ik het las! Volgens mij hebben jullie een hele mooie vakantie.
De verslagen zijn erg leuk om te lezen. Nog heel veel plezier! -
11 Augustus 2015 - 10:59
Frans:
Op het werk is het hier nu wat minder druk, zodat ik de tijd heb genomen alle verslagen rustig door te nemen. Het is dan leuk om te lezen hoe jullie je hebben vermaakt. Sommige dingen spreken me erg aan, zoals die kerk Santa Maria del Mar uit dat mooie boek of het stadje Carcasonne. Die achtbaan is heel dapper van Ellen, maar ze had mijn kaartje ook mogen hebben! Nog mooie dagen toegewenst. -
11 Augustus 2015 - 21:52
André:
Ajax in 1972 Landskampioen, Bekerwinnaar, winnaar Europacup 1 én wereldkampioen! -
11 Augustus 2015 - 23:28
Gunther Hoffmann:
Zoals ik al schreef: het moderne, hedendaagse voetbal. Toen ze niet meer wandelend met de val naar voren liepen ...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
