Dag 8: Madagascar & het einde van de wereld

Wat zouden Madagascar & het einde van de wereld met elkaar te maken hebben. Lees verder en je zult het snel weten.

Gedurende de vakantie slaapt iedereen met de dag langer uit. Althans bij onze vakanties is dat altijd zo. De eerste drie kinderen waren tussen half tien en tien wakker. Toen Luuk om half twaalf (half 1 Nederlandse tijd) nog niet wakker was, hebben we die zelf maar wakker gemaakt. We wilden onderhand wel eens gaan ontbijten en ten slotte hoor je dat ’s ochtends te doen, toch? Daarna was het eerst zwembadtijd.

Zoals al een aantal keren geschreven is bij ons huisje goed toeven in en om het zwembad. Dat klinkt alsof het er nogal rustig aan toe gaat bij het zwembad, maar dat is niet altijd het geval. Een behoorlijke hoeveelheid van het water is er in de loop van de week al uitgegaan door de vele bommetjes en daarnaast is er regelmatig de “strijd” om het luchtbed in het water. Degene die het lukt om bovenop het ligbed te komen, mag de titel Koning Julien (de 3e, maar dat lijkt bijzaak) dragen. Voor de kenners onder ons (ikzelf duidelijk niet): één van de personages uit Madagascar. Vandaag was de strijd wel erg hevig tussen Luuk en Daan (Hoffmann) aan de ene kant en Lisanne, Eline en Ellen (Lemmers) aan de andere kant (ikzelf maakte de foto’s en deed daarom niet mee). Het behoeft geen uitleg denk ik welke familie aan het langste eind trok …

Halverwege de middag hebben we vervolgens weer de stoute schoenen aangetrokken voor wederom een Uitstapje! Naar een plek die tot in de middeleeuwen gold als het einde van de bekende wereld. De Romeinen noemden de plek het heilige voorgebergte. En tegenwoordig kun je, als je er een braadworst koopt, een certificaat bijkrijgen dat dit de laatste braadworst is die voor Amerika verkrijgbaar is. Uiteraard heb ik het over het 60 meter hoge rotsplateau van Kaap São Vicente bij het plaatsje Sagres. Het uiterste zuidwestelijke puntje van Portugal én van Europa. Waar de golven van de Atlantische oceaan het hefstigste zijn. Althans dat zeggen ze dan. Vlak bij ligt ook nog het fort van Sagres. En omdat we toch in de buurt waren, daar ook maar meteen even langs gegaan. Lag er weer mooi gerestaureerd bij na een Europese subsidie van € 3.5 miljoen, maar wel gratis toegang!

Als we dan volgens de reisgids weer een stukje noordelijker zouden gaan, zouden we uitkomen bij een droom. Maar dan wel een droom voor surfers: stranden met de mooiste golven voor hen. Dit zou het dan voor te zwemmen weer te gevaarlijk maken, met uitzondering van het grootste zandstrand ter plekke: Praia da Bordeira. Dat het zandstrand groot was klopte helemaal. Dat er veel surfers waren ook, evenals de mooie golven. Omdat het strand er maar zeer geleidelijk afliep was het voor Luuk en Daan echter een prachtige gelegenheid om zich te meten met de golven. Hierbij vergeleken waren de golven op het strand van gisteren maar kleine golfjes. Na een gevecht van een uur met de golven, vonden ze het uiteindelijk mooi geweest. In de tussentijd hadden Lisanne en Eline weer mooie zandkastelen gebouwd.

En vervolgens konden we weer huiswaarts keren. Madagascar & het einde van de wereld op 1 dag. Het kan saaier toch?